اگر پاییز آمده بودی 
کلیشه میشدی؛
پاییز هم کلیشه میشد
میشد همان که برای همه!
مثل همه بودن لوس است
تکرار طراوت ندارد،
نُنُر و نخ نماست !
این که چیز هارا همان طور بخواهی که دیگران خواستند و میخواهند!
برای همین از کلیشه بدم می آید.
و تو آن همه عمیق بودی که پاییز را برایم کلیشه و بی طراوت نکردی!
... بخشی از رادیو پای قسمت چهارده